Το όραμα για την Ελλάδα

Κύριο Άρθρο Εστίας

Τι περιμένουν ακούσουν οι πολίτες

Το δράμα της Μάργκαρετ Θάτσερ για την Βρετανία ήταν να την βγάλει από την παρακμή και να την καταστήσει πάλι μεγάλη.  Να της αναδώσει –όπως έλεγε- την θέση που της αξίζει. Το διεκήρυττε η Θάτσερ το δράμα της διαρκώς. Και το 17979, οι Βρετανοί την ανέδειξαν πρωθυπουργό προδήλως γιατί τους έπεισε για το δράμα αυτό. Στην συνέχεια την επανεξέλεξαν άλλες δύο φορές για να το ολοκληρώσει. Έτσι, μέσα στα 11,5 χρόνια της πρωθυπουργίας της η Βρετανία μεταμορφώθηκε πλήρως. Το όραμα εκπληρώθηκε. Άραγε για την Ελλάδα υπάρχει αντίστοιχο όραμα;

Ανούσια συνθήματα

Την δεκαετία του ’80 το «όραμα» που σερβιρίστηκε από την τότε πολιτική ηγεσία του τόπου μας  ήταν το αποκορύφωμα του λαϊκισμού: «ο λαός στην εξουσία». Όταν στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη επιχειρούνται μεγάλες τομές για να προσαρμοσθούν στη νέα εποχή, εμείς φέρναμε «τον λαό στην εξουσία». Αυτό ήταν το όραμα που λειτούργησε ανασταλτικά για την πραγματική πρόοδο στον τόπο μας. Διότι μέσα στην μέθη που δημιουργήθηκε τότε, κατασπαταλήθηκε ο πακτωλός των κοινοτικών κονδυλίων που εισέρρευσαν στην χώρα. Αντί να αναδιαρθρωθεί η ελληνική οικονομία, αυξήθηκε η κατανάλωση. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που έγινε με τις επιδοτήσεις προς τους αγρότες. Αντί αναδιαρθρώσεως των καλλιεργειών, η αγροτική οικονομία της χώρας οδηγήθηκε σταδιακά σε μαρασμό.

Την δεκαετία του ’90 τέθηκε πράγματι ως όραμα η αναδιάρθρωση της οικονομίας. Αλλά δεν επετεύχθη. Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε πρόωρα, προτού ολοκληρώσει το έργο της. Αν είχε παραμείνει στην εξουσία μία δεύτερη τετραετία, σίγουρα θα είχε παραδώσει μία τελείως διαφορετική Ελλάδα από αυτήν που παρέλαβε. Αλλά το 1993 επανήλθε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, το οποίο γύρισε τα πράγματα πίσω. Παρά την μετεξέλιξη σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ευρωπαϊκού τύπου και τις διακηρύξεις του περί «εκσυγχρονισμού», ο στόχος δεν επετεύχθη. Διότι ενώ η χώρα ενετάχθη το 2002 στην ευρωζώνη, ήταν ανέτοιμη να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις. Ουδέποτε προσαρμόσθηκε πραγματικά στην Ευρωζώνη, αφού κανένας δεν ενέπνευσε στους Έλληνες το όραμα να καταστούν ισάξιοι ή και καλύτεροι των λοιπών εταίρων τους. Όλοι αρκέσθηκαν στην ένταξη καθ’ εαυτήν.

Την δεκαετία του 2000, μετά την επιτυχή τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων ετέθη ως μείζον πολιτικό όραμα η «επανίδρυση του κράτους». Η οποία όμως απεδείχθη ψευδεπίγραφη. Αντί, επανιδρύσεως, το κράτος έχασε σταδιακά τον έλεγχο των οικονομικών του, με αποτέλεσμα τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό,. Διεπράχθησαν και τραγικά πολιτικά σφάλματα, με κυριότερο την προσφυγή στις πρόωρες εκλογές τον Οκτώβριο 2009, που είχαν ως συνέπεια να επανέλθει στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ που δεν είχε κανένα απολύτως όραμα. Οι εξαγγελίες του ήταν καθαρά δημαγωγικές. Τα συνθήματα του τύπου «λεφτά υπάρχουν» και «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» στερούνταν περιεχομένου. Και έτσι η κυβέρνηση Παπανδρέου οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή.

Η χώρα χρεοκόπησε, προσέφυγε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τέθηκε υπό διεθνή επιτήρηση. Υπεγράφη το περιβόητο Μνημόνιο και υπό το βάρος των μέτρων που υποχρεώθηκε να λάβει, η Κυβέρνηση Παπανδρέου έπεσε πρόωρα μέσα σε δύο έτη. Αλλά το κύριο πρόβλημα ήταν ότι δεν διέθετε όραμα. Και δεν έπειθε κανέναν.

Με το βλέμμα στο μέλλον

Σήμερα, μετά από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του παρελθόντος έτους, κυβερνά η τρικομματική Κυβέρνηση υπό τον Α. Σαμαρά. Και το ερώτημα πλανάται και πάλι: Ποιό είναι το εθνικό όραμα; Να εξέλθει η χώρα από το Μνημόνιο; Να απολυθούν μερικές χιλιάδες άχρηστοι δημόσιοι υπάλληλοι; Να επανέλθει η ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης; Να απορροφηθεί η ανεργία που έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις; Όλα αυτά είναι στόχοι και καλώς υπάρχουν. Αλλά δεν συνιστούν εθνικό όραμα.

Από τα χείλη του Πρωθυπουργού περιμένουμε να ακούσουμε κάτι υψηλότερο. Κάτι που να εμπνεύσει τον ελληνικό λαό και να τον καταστήσει συμμέτοχο στην προσπάθεια. Όπως η Θάτσερ είχε ως όραμα να καταστήσει την Βρετανία πάλι μεγάλη, έτσι και ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να θέση πολύ πιο ψηλά τον πήχη. Να περιγράψει ποια Ελλάδα οραματίζεται να παραδώσει. Να εξηγήσει πώς προτίθεται να το πετύχει. Και το κυριότερο: Να στρέψει το βλέμμα των πολιτών προς το μέλλον

Ημερομηνία Δημοσίευσης: Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

«Η ανάρτηση των άρθρων με ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεν σημαίνει και απόλυτη ταύτιση με το περιεχόμενο των ιδεών του αρθρογράφου. Τα άρθρα αξιολογούνται ως ενδιαφέροντα για προβληματισμό.»